Aankomst in Japan
Door: Tess
Blijf op de hoogte en volg Tess
01 September 2016 | Japan, Kyoto
Lieve familie en vriendjes,
het is hier nu ongeveer 22.30 en ik ben blij om eindelijk in m'n bedje te liggen. De afgelopen dagen waren enorm stresserend, vermoeiend en emotioneel. Na een prachtige zomer + het bekomen van mijn gestolen bagage inclusief paspoort en visum en een moeilijk afscheid, nam ik de vlucht van Brussel naar Amsterdam, naar Osaka. Zo goed als de hele weg door heb ik geslapen, totaal uitgeput. Aan de douane in Osaka werd het weer even spannend voor mij aangezien ik mijn paspoortverhaal moest uitleggen aan een immigratieinspecteur die nauwelijks Engels sprak. Ik denk dat ik geluk heb met Japan. Jeetje wat zijn de mensen hier vriendelijk en begripvol! Na een busrit vanuit Osaka naar Kyoto van ongeveer 2u (weer de hele tijd slapen), werd ik warm ontvangen door mijn begeleider Hitoshi. Om te bekomen van mijn lange reis namen we een kopje koffie en wandelden we even door de straten van Kyoto. We passeerden een 'shrine' waar mensen bidden tot de Japanse Goden van Wetenschap en Zaken. Hitoshi deed me het ritueel van bidden voor, waarna ik zelf mijn gebedje moest doen met de hoop op een fantastisch en succes vol jaar. Vervolgens nam Hitoshi mij mee naar mijn Shared House. Ik deel hier een supergezellig huisje met 7 schatjes van mensen. Ze bestelden pizza voor mij, lieten me sake proeven en vertelden voluit over het prachtige Kyoto. Ik voel me hier nu al thuis. Haha! Van mijn landlord, Tony, kreeg ik ook een fiets, wat een gemak. Op woensdag krijg ik nog een welkomstfeestje in de universiteit (de president van de Uni zal er ook bij zijn dus is blijkbaar een belangrijk gebeuren), en 11 september krijg ik nog een welkomstkotfeestje. We hebben een dakterras waar we feestjes kunnen geven met uitzicht over half Kyoto, super cool he??? :)
Tgho er is zoveel door me heen gegaan deze laatste weken, wat paniekaanvalletjes links en rechts, maar beetje bij beetje voel ik me beter. Het is vooral de gedachte dat ik hier voor lang zal zitten, zo ver weg. wat als mijn project niet meevalt? wat als het gemis te erg is? Maar dat is normaal. Het is gigantisch avontuur en ik heb nog geen seconde getwijfeld om er niet voor te gaan. Het wordt prachtig, daar ben ik zeker van. Dit is gewoon wie ik ben.
Weet dat ik jullie erg mis :( ik heb het er op dit moment erg moeilijk mee en ik hoop dat ik een punt bereik waarop ik er gemakkelijker mee kan omgaan.
Japannige groetjes!
Tess
het is hier nu ongeveer 22.30 en ik ben blij om eindelijk in m'n bedje te liggen. De afgelopen dagen waren enorm stresserend, vermoeiend en emotioneel. Na een prachtige zomer + het bekomen van mijn gestolen bagage inclusief paspoort en visum en een moeilijk afscheid, nam ik de vlucht van Brussel naar Amsterdam, naar Osaka. Zo goed als de hele weg door heb ik geslapen, totaal uitgeput. Aan de douane in Osaka werd het weer even spannend voor mij aangezien ik mijn paspoortverhaal moest uitleggen aan een immigratieinspecteur die nauwelijks Engels sprak. Ik denk dat ik geluk heb met Japan. Jeetje wat zijn de mensen hier vriendelijk en begripvol! Na een busrit vanuit Osaka naar Kyoto van ongeveer 2u (weer de hele tijd slapen), werd ik warm ontvangen door mijn begeleider Hitoshi. Om te bekomen van mijn lange reis namen we een kopje koffie en wandelden we even door de straten van Kyoto. We passeerden een 'shrine' waar mensen bidden tot de Japanse Goden van Wetenschap en Zaken. Hitoshi deed me het ritueel van bidden voor, waarna ik zelf mijn gebedje moest doen met de hoop op een fantastisch en succes vol jaar. Vervolgens nam Hitoshi mij mee naar mijn Shared House. Ik deel hier een supergezellig huisje met 7 schatjes van mensen. Ze bestelden pizza voor mij, lieten me sake proeven en vertelden voluit over het prachtige Kyoto. Ik voel me hier nu al thuis. Haha! Van mijn landlord, Tony, kreeg ik ook een fiets, wat een gemak. Op woensdag krijg ik nog een welkomstfeestje in de universiteit (de president van de Uni zal er ook bij zijn dus is blijkbaar een belangrijk gebeuren), en 11 september krijg ik nog een welkomstkotfeestje. We hebben een dakterras waar we feestjes kunnen geven met uitzicht over half Kyoto, super cool he??? :)
Tgho er is zoveel door me heen gegaan deze laatste weken, wat paniekaanvalletjes links en rechts, maar beetje bij beetje voel ik me beter. Het is vooral de gedachte dat ik hier voor lang zal zitten, zo ver weg. wat als mijn project niet meevalt? wat als het gemis te erg is? Maar dat is normaal. Het is gigantisch avontuur en ik heb nog geen seconde getwijfeld om er niet voor te gaan. Het wordt prachtig, daar ben ik zeker van. Dit is gewoon wie ik ben.
Weet dat ik jullie erg mis :( ik heb het er op dit moment erg moeilijk mee en ik hoop dat ik een punt bereik waarop ik er gemakkelijker mee kan omgaan.
Japannige groetjes!
Tess
-
01 September 2016 - 16:22
Christina Waelburgs:
Hallo Tess, het gemis zal wederzijds zijn, zowel hier in België als bij jou in Japan. Het belangrijkste is dat je goed en veilig bent aangekomen en al zo warm ontvangen bent ginder. De eerste momenten ginder zijn toch wel belangrijk denk ik, en als de start al goed is, zal de rest wel volgen. Het ga je goed ginder. Groetjes van tante Christine en nonkel Walter. -
01 September 2016 - 20:40
Maes Suzy:
Hoi Tess,
Het kan inderdaad alleen maar beter gaan na zo'n start. Maar de aankomst is toch al goed verlopen, lees ik. En het project zal ook wel meevallen. Geniet ondertussen van al het mooie van Japan en je zult zien dat een jaar veel te snel voorbij gaat.
groetjes van tante Suzy en nonkel Eric
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
