welkomstfeestjes, jetlag en sushi!
Door: Tess
Blijf op de hoogte en volg Tess
10 September 2016 | Japan, Kyoto
Hallo België!
ondertussen ben ik al zo'n 10 daagjes in Japan. De dagen gaan enorm snel. Er is zoveel te beleven dat ik geen besef van tijd meer heb. Met daarbij een kanjer van een jetlag, ben ik doodop.
Dinsdag was mijn eerste schooldag. Die dag was eigenlijk vooral papieren inorde maken, inclusief mijn visum. Over max 2 weekjes ben ik eindelijk legaal in het land! De dag erna ontmoetten we de president van de universiteit. Om uiteindelijk een kwartiertje naar zijn speech te luisteren moesten we ons allemaal opkleden. Daarna kreeg ik wat uitleg over mijn project en over het leven in Kyoto. De mensen van mijn departement zijn echt lieverds. Ik word hier nogal in de watten gelegd en ze zijn enorm enthousiast om mij te helpen met alles. Mijn schooldagen hier zijn voorlopig van 10 tot 5. Vanaf 23 september komen daar ook nog lessen, labo's (in neurologie) en skypesessies met Maastricht bij. Oktober en november gaan daardoor enorm druk zijn voor mij. Het gaat hard werken zijn, maar ik ben super gemotiveerd en het project is erg interessant. Ook op de unief kreeg ik alweer een welkomstfeestje (dat is al het 3de feestje dat ik kreeg hier in Japan en heb er nog 2 te gaan). Ik heb hier sushi en Japanse dessertjes gegeten a volonte. OMNOMNOM
Japans eten is super lekker! Buiten het feit dat ik hier leef in sushiheaven, bestaat de Japanse keuken vooral uit rijst en vis. Groentjes en fruit zijn hier eigenlijk niet te betalen (1 perzik voor 2 euro en van die toestanden). Wel heb je in elke winkel rekken vol met supplementen om hiervoor te compenseren. Ik zal daar binnenkort ook maar mee beginnen. Mijn lichaam protesteert nu zo al een beetje tegen mijn nieuwe eetgewoontes. Zelf koken is ook veel duurder dan dat je een lunchbox koopt, daarbij ook super handig dat ik dan geen tijd moet spenderen in de keuken.
In de avonden gaan we regelmatig wat drinken in de bar. Het uitgaan in de weekends ziet er wel wat anders uit dan het uitgaansleven in België. Karaokebars zijn hier de place to be! Een beetje sake drinken en we zingen plots allemaal als nachtegaaltjes. Is echt super leuk en laat op de avond worden de micro's aan de kant gelegd en wordt er gedanst.
Mijn struggles in Japan: Japanse namen onthouden (één van m'n begeleiders heeft de bureau's van ons departement uitgetekend en alle namen van de mensen die daar zitten erbij geschreven zodat ik ze vanbuiten kan leren), hun gebrek aan Engelstalige kennis (begrijpen waar mijn project ongeveer over ging heeft me heel wat tijd en moeite gekost) en fietsen in Kyoto (Japanners rijden als gekken met hun fiets. Verkeersregels over hoe je hier moet fietsen bestaan gewoonweg niet).
Mijn kot voelt al als thuis en de mensen zijn zo lief dat je eigenlijk niet anders kan dan je goed voelen hier. Er is zoveel te zien en te beleven dat ik geen tijd heb om stil te staan bij de dingen. Dat is op zich niet slecht want als ik alleen op mijn kamertje zit heb ik het soms toch moeilijk hoor.
Zweterige groetjes vanuit Kyoto! (het is hier altijd rond de 30°C met een luchtvochtigheid van over de 90%, maar goed dat in Kyoto drankautomaatjes staan in ELKE straat)
ondertussen ben ik al zo'n 10 daagjes in Japan. De dagen gaan enorm snel. Er is zoveel te beleven dat ik geen besef van tijd meer heb. Met daarbij een kanjer van een jetlag, ben ik doodop.
Dinsdag was mijn eerste schooldag. Die dag was eigenlijk vooral papieren inorde maken, inclusief mijn visum. Over max 2 weekjes ben ik eindelijk legaal in het land! De dag erna ontmoetten we de president van de universiteit. Om uiteindelijk een kwartiertje naar zijn speech te luisteren moesten we ons allemaal opkleden. Daarna kreeg ik wat uitleg over mijn project en over het leven in Kyoto. De mensen van mijn departement zijn echt lieverds. Ik word hier nogal in de watten gelegd en ze zijn enorm enthousiast om mij te helpen met alles. Mijn schooldagen hier zijn voorlopig van 10 tot 5. Vanaf 23 september komen daar ook nog lessen, labo's (in neurologie) en skypesessies met Maastricht bij. Oktober en november gaan daardoor enorm druk zijn voor mij. Het gaat hard werken zijn, maar ik ben super gemotiveerd en het project is erg interessant. Ook op de unief kreeg ik alweer een welkomstfeestje (dat is al het 3de feestje dat ik kreeg hier in Japan en heb er nog 2 te gaan). Ik heb hier sushi en Japanse dessertjes gegeten a volonte. OMNOMNOM
Japans eten is super lekker! Buiten het feit dat ik hier leef in sushiheaven, bestaat de Japanse keuken vooral uit rijst en vis. Groentjes en fruit zijn hier eigenlijk niet te betalen (1 perzik voor 2 euro en van die toestanden). Wel heb je in elke winkel rekken vol met supplementen om hiervoor te compenseren. Ik zal daar binnenkort ook maar mee beginnen. Mijn lichaam protesteert nu zo al een beetje tegen mijn nieuwe eetgewoontes. Zelf koken is ook veel duurder dan dat je een lunchbox koopt, daarbij ook super handig dat ik dan geen tijd moet spenderen in de keuken.
In de avonden gaan we regelmatig wat drinken in de bar. Het uitgaan in de weekends ziet er wel wat anders uit dan het uitgaansleven in België. Karaokebars zijn hier de place to be! Een beetje sake drinken en we zingen plots allemaal als nachtegaaltjes. Is echt super leuk en laat op de avond worden de micro's aan de kant gelegd en wordt er gedanst.
Mijn struggles in Japan: Japanse namen onthouden (één van m'n begeleiders heeft de bureau's van ons departement uitgetekend en alle namen van de mensen die daar zitten erbij geschreven zodat ik ze vanbuiten kan leren), hun gebrek aan Engelstalige kennis (begrijpen waar mijn project ongeveer over ging heeft me heel wat tijd en moeite gekost) en fietsen in Kyoto (Japanners rijden als gekken met hun fiets. Verkeersregels over hoe je hier moet fietsen bestaan gewoonweg niet).
Mijn kot voelt al als thuis en de mensen zijn zo lief dat je eigenlijk niet anders kan dan je goed voelen hier. Er is zoveel te zien en te beleven dat ik geen tijd heb om stil te staan bij de dingen. Dat is op zich niet slecht want als ik alleen op mijn kamertje zit heb ik het soms toch moeilijk hoor.
Zweterige groetjes vanuit Kyoto! (het is hier altijd rond de 30°C met een luchtvochtigheid van over de 90%, maar goed dat in Kyoto drankautomaatjes staan in ELKE straat)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
